bu sonun bir başlangıcı var

bu sonun bir başlangıcı var
her bitişin gözlerinden öptüğü gibi

sıkı sıkıya tutunduğu bir yalan
kadar güçsüz bir ipti elindeki
son kertede nefesinin buğusuyla bir arzuhal yazmıştı dünyaya
ağlamak içinden gelir iken
ve sıkışır iken geleceğin mengenesinde
bir hayal kurdurdular kalbi mutmain olmadan
bir yol izlettiler haritasını parça parça eylediklerinin ertesi
yola düşürdüler de ne arayacağını söylemedilerdi
tutuk, muğlak ve sıkışmış ruhunda bedeni
yaşlanan ve sürekli yas tutan bir emanetti ondaki
dünyaya yaşamak için geldiğini söyleseydi
en tuturuk çırayla yalan ateşini büyük bir aleve döndürecekti
ama kimse ondan bir açıklama istemedi
şirazesi kaymış, yılgın
tuvalindeki resmin ayarlarıyla oynadığı için
ustası ona kızgın
elleri titreye titreye seçti renk skalasından nar rengini
boğazından sökün eden dem*i görmeseydi
ilham geldi diye vuracaktı doğrunun kellesini

bu doğrunun bir yalanı var
her palavranın gözlerine çektiği mil gibi.

221224

*dem: kan (arapça)